6 دقیقه
تهدید واقعی در جاده‌های امروز: خودرو یا دوچرخه برقی؟
در سال‌های اخیر، دوچرخه‌های برقی (ای-بایک) به‌سرعت محبوب شده‌اند و گزینه‌ای سریع، کم‌صدا و دوستدار محیط‌زیست برای تردد شهری فراهم کرده‌اند. با وجود مزایای فراوان، این وسیله‌های حمل‌ونقل اغلب به‌عنوان یک مشکل عمومی معرفی می‌شوند و مقصر ناهنجاری‌های اجتماعی از جمله مزاحمت در پیاده‌روها یا رفتار خطرناک نوجوانان شناخته می‌شوند. اما آیا واقعاً این انتقادات در مقایسه با خطرات خودروها در خیابان‌ها منصفانه است؟
دوچرخه برقی: تهدیدات فرضی یا واقعیت‌ها
در بسیاری از شهرها، گزارش‌هایی درباره نوجوانانی که با دوچرخه برقی مسابقه می‌دهند، برخورد مقامات با این وسیله‌ها و جلسات اضطراری قانون‌گذاران دیده می‌شود. مخالفان معتقدند ای-بایک‌ها ایمنی عابران پیاده را تهدید و نظم ترافیک را دچار اختلال می‌کنند. حقیقت دارد که گاهی برخی کاربران دوچرخه برقی بدون رعایت قوانین تردد می‌کنند و سرعت بالاتری نسبت به دوچرخه‌های معمولی دارند که می‌تواند خطرساز باشد. بنابراین، آموزش درست و وجود قوانین مناسب برای این وسایل ضروری است.
با این حال، آمارها نشان می‌دهد تأثیر دوچرخه‌های برقی بر ایمنی جاده بسیار کمتر از خودروهاست. مثلا در شهر نیویورک، جایی که استفاده از ای-بایک در صدر قرار دارد، این وسایل سالانه به طور متوسط با تنها دو مرگ عابر پیاده مرتبط بوده‌اند، درحالی‌که خودروها در همین بازه زمانی عامل تقریباً ۱۰۰ مرگ عابر پیاده هستند. این اعداد گویای آن است که خودروها بیش از ۵۰ برابر خطرناک‌تر از دوچرخه‌های برقی در محیط شهری هستند.
خودروها: تهدیدی نادیده‌گرفته‌شده
با وجود این تفاوت بزرگ، تمرکز افکار عمومی و سیاست‌گذاری همچنان بر موضوع ای-بایک‌ها باقی مانده است، در حالی‌که سوانح مرگبار خودروها به امری عادی بدل شده‌اند. سالانه بیش از ۴۰ هزار نفر در تصادفات رانندگی در ایالات متحده جان می‌بازند و هزاران نفر دیگر دچار آسیب‌های جبران‌ناپذیر می‌شوند. محله‌ها توسط ترافیک سنگین تقسیم شده‌اند و کودکان برای رفتن امن به مدرسه با دوچرخه یا پیاده‌روی با مشکلات جدی روبه‌رو هستند.
جامعه چنان به این فجایع عادت کرده که بحث درباره ساماندهی یا کاهش سلطه خودرو امری رادیکال به نظر می‌رسد، در حالی‌که محدودیت برای دوچرخه‌های برقی اغلب بدون مخالفت جدی اجرا می‌شود. تخلفات رانندگی خودروها به‌ندرت بازتاب خبری می‌یابد اما کوچکترین تخلف یک دوچرخه‌سوار برقی می‌تواند خبرساز شود.
مقایسه طراحی و عملکرد: دوچرخه‌های برقی و خودروها
در مقایسه ویژگی‌های فنی، تفاوت‌های روشنی میان این دو وسیله نقلیه وجود دارد. اغلب دوچرخه‌های برقی مصرف‌کننده، محدود به سرعت ۲۰ تا ۲۸ مایل بر ساعت (۳۲ تا ۴۵ کیلومتر بر ساعت) هستند و موتور برقی آن‌ها معمولاً یک اسب بخار قدرت دارد. وزن سبک، آن‌ها را چابک، ساده برای کنترل و در صورت برخورد، بسیار کم‌خطرتر می‌کند.
در مقابل، خودروها معمولاً دو تا سه تن وزن دارند و موتورهایی با قدرتی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ اسب بخار و حتی بیشتر دارند که می‌توانند به راحتی به سرعت‌های بالای ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت برسند. این اختلاف چشمگیر در توان و وزن، آسیب احتمالی خودروها را چه به سرنشین، چه به عابر یا زیرساخت بسیار بیشتر می‌کند.
جایگاه بازار: دوچرخه برقی به عنوان راه‌حل
دوچرخه‌های برقی خلأی مهم را در حمل‌ونقل شهری پر می‌کنند و جایگزینی مقرون‌به‌صرفه، کم‌مصرف و بدون آلایندگی برای خودروها ارائه می‌دهند. رواج استفاده از این وسایل با روند جهانی توسعه حمل‌ونقل سبز و کاهش ترافیک همسو است. برخلاف تصور رایج، دوچرخه‌های برقی نه تنها تهدید نیستند بلکه باعث افزایش دسترسی اقشار مختلف به حمل‌ونقل و ارتقای شاخص‌های پایداری شهری می‌شوند.
در مقابل، خودروهای شخصی همچنان گزینه غالب در کشورهای توسعه‌یافته باقی مانده‌اند و این جایگاه با سیاست‌های حمایتی و فرهنگ عمومی تقویت شده است. همین موضوع، هر گونه تردیدی در برتری خودروها را غیرمتعارف جلوه می‌دهد.
مقایسه از نظر ایمنی، تأثیر اجتماعی و زیست‌محیطی
از منظر ایمنی، احتمال مرگ در برخورد با دوچرخه برقی به مراتب کمتر از تصادف با خودرو است. خودروها می‌توانند به پیاده‌رو راه یابند و حوادث جمعی بزرگی رقم بزنند، در حالی که چنین رویدادهایی به‌ندرت با ای-بایک رخ می‌دهد. از حواس‌پرتی رانندگان تا تعقیب و گریزهای پرخطر، خودروها همچنان منشأ بسیاری از خطرات روزمره در جاده‌ها هستند.
از طرف دیگر، اثرات زیست‌محیطی خودروها از جمله آلودگی هوا، انتشار کربن و مصرف منابع بسیار بیشتر از دوچرخه‌های برقی است. تولید ای-بایک‌ها به منابع کمتری نیاز دارد، آلودگی کمتری تولید می‌کنند و فشار بسیار کمتری بر زیرساخت‌های شهری وارد می‌نمایند که این امر هزینه‌های نگهداری جاده‌ها را برای شهرها و شهروندان کاهش می‌دهد.
جاده‌های ایمن‌تر: تمرکز بر نقطه اصلی خطر
برای ارتقای ایمنی جاده‌ها، راهکار در سرزنش دوچرخه برقی نیست، بلکه باید به تهدیدات جدی‌تر همچون خودروها پرداخت. این امر نیازمند به‌روزرسانی آموزش رانندگان، اجرای مؤثرتر قوانین ترافیکی و سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌هایی است که از دوچرخه‌سواران و عابران پیاده محافظت می‌کند.
ایمنی ای-بایک‌ها نیز می‌تواند با آموزش بهتر کاربران، طراحی زیرساخت هوشمندتر و مقررات عقلانی در زمینه سرعت و تجهیزات ارتقا یابد. با این حال، باید توجه داشت که منبع اصلی خطرات در جاده‌ها رانندگانی هستند که با سرعت غیرمجاز، بی‌توجهی یا تحت‌تأثیر مواد رانندگی می‌کنند و سهم عمده‌ای در سوانح مرگبار دارند.
آینده حمل‌ونقل: پذیرش تغییر
دوچرخه‌های برقی دشمن جاده‌های ایمن نیستند بلکه جزئی کلیدی از راه‌حل هستند. این وسایل آلودگی هوا را کاهش می‌دهند، ترافیک را کمتر می‌کنند و کیفیت زندگی شهری را بهبود می‌بخشند. روند بازار نشان می‌دهد که سهم ای-بایک‌ها در جهان رو به افزایش است، مخصوصاً با پیشرفت فناوری و توسعه زیرساخت‌های مناسب برای حمل‌ونقل نوین.
اکنون زمان تغییر روایت فرا رسیده است. به‌جای مقصر دانستن دوچرخه‌های برقی برای مشکلات حمل‌ونقل مدرن، باید از ظرفیت‌های آن‌ها حمایت کرد. با وضع قوانین منصفانه، توسعه شبکه‌های ایمن دوچرخه‌سواری و بازنگری در برنامه‌ریزی شهری مبتنی بر خودرو، می‌توان جاده‌ها و معابر ایمن‌تر و کارآمدتری برای همه ساخت.
جمع‌بندی: تهدید اصلی پشت فرمان است
گرچه دوچرخه‌های برقی تغییرات تازه‌ای را به سیستم حمل‌ونقل تحمیل می‌کنند و نیازمند مدیریت هوشمندانه‌اند، اما در مقایسه با خطرات ایمنی، زیست‌محیطی و بهداشتی خودروها بسیار کم‌خطرترند. اگر خواهان خیابان‌هایی امن‌تر، شهرهایی پاک‌تر و حمل‌ونقل پایدار هستیم، باید واقعیت تهدید خودرو را بپذیریم، نه این‌که بحران منع ای-بایک ایجاد کنیم.
در مسیر رفت و آمد روزانه، اگر نگران خطرات ترافیکی هستید، فراموش نکنید که تهدید اصلی، نوجوانی با دوچرخه برقی نیست؛ بلکه راننده‌ای است که با سرعت و حواس‌پرتی در جاده حرکت می‌کند. رویکرد واقع‌گرایانه به ایمنی جاده می‌تواند گام بزرگی به سوی خیابان‌هایی امن‌تر و آینده‌ای بهتر باشد.
منبع: electrek
نظرات