اتریوم در صدر: جذب توسعه دهندگان، حقوق و استراتژی استخدام

اتریوم بیش از ۷۵٪ از فعالیت توسعه‌دهندگان را جذب می‌کند

مطالعه‌ای که روی ۸۵ توسعه‌دهنده بلاک‌چین بین ژوئن ۲۰۲۴ تا ژوئن ۲۰۲۵ انجام شد نشان می‌دهد اتریوم بیش از ۷۵٪ از فعالیت توسعه در زنجیره (on-chain) را به خود اختصاص داده است، در حالی که سهم شبکه پالی‌گان از ۱۱٪ به ۲۰٪ افزایش یافته است. این پژوهش که توسط لوییز ادواردو آبرئو هاداد از شرکت Sherlock Communications هدایت شده است، یک روند روشن را نشان می‌دهد: توسعه‌دهندگان گرایش بیشتری به استفاده از اکوسیستم‌های تثبیت‌شده و ایمن دارند تا اینکه روی لایه‌های پایه جدید سرمایه‌گذاری و ساخت انجام دهند. این تغییر رفتار نشان‌دهنده بلوغ بازار توسعه نرم‌افزارهای مبتنی بر بلاک‌چین است که اولویت را به پایداری، امنیت و قابلیت تعامل (interoperability) می‌دهد و کمتر به ایجاد زنجیره‌های پایه تازه متمایل می‌شود.

توسعه‌دهندگان اولویت حل مسائل واقعی را بر پلتفرم‌های جدید قرار می‌دهند

هاداد اشاره می‌کند که توسعه‌دهندگان از «تکامل فنی قوی» برخوردارند و تمرکز اصلی آنها حل مسائل دنیای واقعی در محیط‌های قابل اعتماد است. این گرایش به نفع اتریوم است زیرا این شبکه و لایه‌های مکمل آن مانند راهکارهای لایه-۲ (Layer-2) محیطی فراهم می‌کنند که هم از نظر امنیت و هم از نظر پذیرش بازار قابل اتکا هستند. قراردادهای هوشمند، پروژه‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi)، بازارهای توکن‌سازی دارایی‌ها و ادغام با راهکارهای مقیاس‌پذیری مانند رول‌آپ‌ها (optimistic و zk-rollups) از جمله حوزه‌هایی هستند که پذیرش بالایی در اکوسیستم اتریوم پیدا کرده‌اند. در عمل، تیم‌های محصول و توسعه ترجیح می‌دهند روی بهینه‌سازی تجربه کاربری، امنیت قراردادها، و کاهش هزینه‌های اجرایی (gas optimization) سرمایه‌گذاری کنند تا اینکه زمان و منابع را صرف ایجاد یک لایه پایه جدید کنند که ریسک‌های فنی و پذیرشی بیشتری دارد.

روندهای جبران خدمات: کاهش حقوق برای اکثریت، افزایش پرداخت به مدیران اجرایی

با وجود رکوردشکنی‌های قیمتی بیت‌کوین در بازه‌های مختلف، گزارش Dragonfly Capital نشان می‌دهد که حقوق‌ها در صنعت کریپتو در بازه ۲۰۲۴–۲۰۲۵ برای تقریباً همه نقش‌ها کاهش یافته است. بیشترین کاهش متوجه موقعیت‌های سطح ابتدایی بود؛ بخش قابل‌توجهی از تازه‌واردان یا نیروهای جوان شاهد تعدیل حقوق یا بازتعریف پیمان‌های کاری شده‌اند. در مقابل، حقوق مدیران ارشد به شکل قابل‌توجهی افزایش یافته و آن‌چه Dragonfly آن را «اثر هِرزنی (barbell effect)» می‌نامد به وجود آمده است: سرمایه و پاداش‌ها به سمت رده‌های بالای مدیریتی متمرکز شده‌اند تا تضمینی برای بقا و هدایت استراتژیک شرکت‌ها در دوره‌های نوسان بازار فراهم شود. نکته قابل توجه دیگر این است که برای اولین بار مدیران فنی ارشد بین‌المللی (international engineering executives) در مقایسه با همتایان آمریکایی خود بازه‌های حقوقی بالاتری گزارش کردند؛ بازه‌ای بین ۵۳۰٬۰۰۰ تا ۷۸۰٬۰۰۰ دلار برای این گروه گزارش شده است که نشان‌دهنده رقابت جهانی برای جذب رهبری فنی با تجربه صنعت وب۳ و بلاک‌چین است.

چه نقش‌هایی هنوز حق‌الزحمه بالاتری دریافت می‌کنند؟

در میان بخش‌های مختلف، مدیران محصول (product management executives) بالاترین سطوح حقوق را ثبت کردند با بازه‌ای در حدود ۳۹۰٬۰۰۰ تا ۴۸۴٬۰۰۰ دلار، که نشان می‌دهد شرکت‌ها ارزش زیادی برای تجربه راهبری محصول در پروژه‌های پیچیده دیفای و برنامه‌های غیرمتمرکز قائل هستند. حقوق بنیان‌گذاران نیز با جهش ۳۷ درصدی از ۱۴۴٬۰۰۰ دلار در ۲۰۲۳ به ۱۹۷٬۰۰۰ دلار در گزارش جدید رسیده است؛ این امر می‌تواند بازتابی از تلاش سرمایه‌گذاران برای نگه‌داشتن تیم‌های راهبری و انعطاف‌پذیری بیشتر در دوران بازسازی بازار باشد. نقش‌های میانی عمدتاً ثابت مانده‌اند، اما تقاضا برای استعدادهای تخصصی وب۳ همچنان بالاست: رمزنگاران متخصص در دانش صفر-دانش (zero-knowledge cryptographers) در حدود ۳۰۰٬۰۰۰ دلار در سال دریافت می‌کنند، مهندسین ارشد قرارداد هوشمند میان ۱۶۰٬۰۰۰ تا ۲۵۰٬۰۰۰ دلار و توسعه‌دهندگان بلاک‌چین بین ۱۵۰٬۰۰۰ تا ۲۱۰٬۰۰۰ دلار قرار دارند. این اختلاف‌ها منعکس‌کننده تقاضای بازار برای مهارت‌های فنی نادر است؛ دانش‌هایی مانند اثبات‌های صفر-دانش، طراحی پروتکل، تأیید رسمی (formal verification)، نوشتن قراردادهای امن در Solidity و Rust، و تجربه در بهینه‌سازی هزینه‌های گس و معماری لایه-۲، ارزش قابل‌توجهی در بازار کار دارند.

تفاوت‌های منطقه‌ای در پرداخت و استراتژی‌های استخدام

مقیاس‌های جغرافیایی پرداختی منعکس‌کننده ادامه تقسیم‌بندی بازار هستند: آمریکای شمالی بازه‌های ۱۲۰٬۰۰۰ تا ۲۵۰٬۰۰۰ دلار، اروپا بین ۸۲٬۴۰۰ تا ۱۸۵٬۴۰۰ دلار و آسیا-اقیانوسیه در حدود ۷۰٬۰۰۰ تا ۱۵۰٬۰۰۰ دلار را گزارش کرده‌اند. این ارقام نه تنها نشان‌دهنده تفاوت هزینه‌های زندگی و بازار کار است، بلکه بیانگر سیاست‌های شرکت‌ها در بخش‌بندی استعدادها و تطبیق بسته‌های جبران خدمات با بازار محلی و سطح مهارت‌ها است. در همین حال، مدل‌های استخدام به سمت «جهانی‌اول» (global-first) حرکت کرده‌اند: ۸۱٪ شرکت‌ها رویکرد استخدام بین‌المللی را پذیرفته‌اند و سهم آسیا در تیم‌های مهندسی تقریباً از ۲۰٪ به ۴۱٪ در یک سال افزایش یافته است. این جابه‌جایی نشان دهنده تمرکز بیشتر بر بهره‌گیری از استعدادهای فنی ارزان‌تر یا با مهارت‌های خاص در مناطق نوظهور و همچنین تلاش برای توزیع ریسک در برابر نوسانات بازار محلی است.

سبک کار هم‌چنان به نفع دورکاری است: ۵۴٪ شرکت‌ها مدل کاملاً از راه دور را حفظ کرده‌اند، ۳۰٪ ترکیبی (hybrid) و تنها ۲٪ به حالت تماماً حضوری بازگشته‌اند. این توزیع منعکس‌کننده فرهنگ کاری منعطف در صنعت وب۳ است که با توجه به طبیعت توزیع‌شده فناوری بلاک‌چین و نیاز به جذب نیروی کار بین‌المللی، مدل‌های دورکار و ترکیبی را ترجیح می‌دهد. در عمل، شرکت‌ها برای حفظ بهره‌وری و هم‌زمان تضمین امنیت فنی، ترکیبی از استانداردهای رمزنگاری شده ارتباطات، آزمون‌های امنیتی مکرر، و سیاست‌های مدیریت زمان منطقه‌ای را اعمال می‌کنند تا هماهنگی میان تیم‌های پراکنده را بهبود دهند.

این روندها نشان‌دهنده یک بازار توسعه‌دهنده بالغ است که به اکوسیستم‌های امن و مقیاس‌پذیر مانند اتریوم و شبکه‌های لایه-۲ اولویت می‌دهد، در حالی که پویایی‌های جبران خدمات، نحوه جذب نیروی انسانی برای نقش‌های وب۳، دیفای و مهندسی قراردادهای هوشمند را دگرگون می‌کند. از منظر کارفرما، تمرکز باید روی تدوین بسته‌های رقابتی، سرمایه‌گذاری در آموزش داخلی برای مهارت‌های تخصصی مانند اثبات‌های صفر-دانش و بررسی سخت‌افزاری امنیتی، و ایجاد مسیرهای شفاف ارتقای شغلی باشد. از منظر توسعه‌دهندگان، تقویت توانمندی‌های فنی در حوزه‌هایی مانند امنیت قراردادها، معماری لایه-۲، و زبان‌های برنامه‌نویسی مرتبط با بلاک‌چین، می‌تواند مزیتی تعیین‌کننده در بازار کار جهانی فراهم کند.