5 دقیقه
مالی غیرمتمرکز (DeFi) با تلفیق عاملهای هوش مصنوعی در آستانه تحولی بزرگ قرار گرفته است. برخلاف معاملهگران انسانی، این عاملهای هوشمند میتوانند به طور شبانهروزی و بدون خستگی یا سوگیری احساسی، امور مدیریت نقدینگی، بهینهسازی سودها و اجرای معاملات پیچیده را انجام دهند. ابزاری که تا دیروز مختص معاملهگران پیشرفته رمز ارز بود، اکنون به پایه و اساس آینده دیفای تبدیل میشود. اما این تحول، چالشهای اساسی در زمینه امنیت و زیرساخت ایجاد میکند که اکوسیستم کنونی دیفای شاید آماده مقابله با آن نباشد.
رشد سریع رباتهای مبتنی بر هوش مصنوعی موجب پیشی گرفتن آنها از استانداردهای امنیتی زیرساخت دیفای و والتهای ارز دیجیتال شده است. همگام با افزایش خودکارسازی، کیف پولهای رمز ارز باید بتوانند با اشکال جدید تعامل برنامهپذیر سازگار شوند تا دارایی کاربران در فضای متحول شده، ایمن باقی بماند. عاملهای مبتنی بر هوش مصنوعی اکنون بازیگرانی دائمی در اکوسیستم پویای دیفای هستند.
ریسکهای اتوماسیون بدون مقررات: ضرورت چارچوبهای امن دیفای
عاملهای خودگردان هوش مصنوعی امکانات قابل توجهی در دیفای ایجاد میکنند؛ از اجرای استراتژیهای سرمایهگذاری پیشرفته بدون دخالت مستقیم کاربر تا متعادلسازی سبد دارایی بهصورت آنی و انجام آربیتراژ میان زنجیرهای. بااینحال، واگذاری کنترل به عاملهای هوشمند بدون مجوزهای برنامهپذیر و منطق شفاف روی زنجیره، میتواند بسیار خطرناک باشد. در صورت نقص امنیتی، این عاملها میتوانند عامل بروز ضرر، خالی شدن کیف پول کاربران و خسارات جبرانناپذیر مالی شوند، حتی پیش از آنکه کاربر متوجه حمله شود.
این خطرات فرضی نیستند. بارها آسیبپذیری عاملهای هوشمند در پلتفرمهای دیفای، ضررهای بزرگی رقم زده است. به عنوان نمونه، در سپتامبر ۲۰۲۴، کاربران ربات معاملاتی Banana Gun در تلگرام، ۵۶۳ اتر (معادل حدود ۱.۹ میلیون دلار) را به دلیل ضعف در یکپارچهسازی اوراکل از دست دادند، زیرا مهاجمان با رهگیری پیامها به کیف پولها دسترسی یافتند. در رخدادی مشابه، اکسپلویت در داشبورد ربات معاملاتی Aixbt منجر به انتقال مستقیم ۵۵.۵ اتر (بیش از ۱۰۰ هزار دلار) توسط هکرها شد.
موارد نقض امنیت رباتهای معاملاتی دیفای اهمیت وجود مجوزهای برنامهپذیر و امنیت والت را به وضوح نشان میدهد. با تسریع پذیرش عاملهای AI در دیفای، حل ضعفهای فعلی زیرساخت کاملاً حیاتی است. اکوسیستم دیفای به چارچوبهای استاندارد نیاز دارد تا اتوماسیون مطمئن و برنامهریزیشده با کنترلهای قابل احراز را در سراسر شبکههای بلاک چین ممکن سازند.
کیف پولهای سنتی رمز ارز: آماده پذیرش عاملهای خودکار نیستند
با وجود سالها نوآوری، ساختار بنیادی اکثر کیف پول دیجیتال هنوز تغییر چندانی نکرده است. والتهای استاندارد به صورت دستی تراکنشها را امضا و ارسال میکنند؛ فرآیندی که با مطالبات اتوماسیون توسط هوش مصنوعی همخوان نیست. این کیف پولها نمیتوانند نیت کاربر را تحلیل یا بررسی کنند که آیا یک خودکارسازی با قوانین یا محدودیتهای کاربر همسویی دارد یا خیر.
تکنولوژیهایی مانند account abstraction و قرارداد هوشمند در کیف پولها طراحی شده تا برنامهپذیری را ممکن سازد؛ ولی اغلب پلتفرمهای دیفای همچنان متکی به حسابهای تحت مالکیت خارجی (EOA) هستند که برای هر اقدام نیاز به تایید دارند. حتی راهکارهای برنامهپذیر، اگرچه عرضه شدهاند، اما هنوز نوپا، هزینهبر (به ویژه در لایه اول) و دارای پذیرش پایین در میان کاربران عادی هستند.
این محدودیتها کاربران را با دو راهی روبهرو میکند: یا باید کنترل کامل را حفظ کنند و فرصتهای آنی دیفای را از دست بدهند؛ یا نظارت را به سیستمهای مبهم ثالث بسپارند. صنعت دیفای برای مقیاسدهی امن همراه با AI، به زیرساخت کیف پولی نیاز دارد که برنامهپذیر، سازگارپذیر و قابل حسابرسی باشد.
مجوزهای برنامهپذیر: لایه جدید اعتماد در دیفای
همچنان که قراردادهای هوشمند منطق قابل برنامهریزی را به پروتکلهای دیفای آوردند، اکنون والتهای رمز ارز نیز باید حاوی منطق کنترلی باشند. این امر شامل ارائه مکانیزمهایی است تا کاربران بتوانند مجوزهای مدتدار صادر، اقدامات عامل AI را به صورت رمزنگاری تایید و در صورت تشخیص رفتار مشکوک، دسترسی را بلافاصله لغو کنند.
با این ویژگیها، کاربران میتوانند با اطمینان، معاملات، متعادلسازی سبد و اجرای استراتژی را به عاملهای AI بسپارند. این به معنای کاهش ریسک و فراهم آوردن دسترسی به استراتژیهای پیچیده دیفای برای کاربران غیر فنی نیز خواهد بود. شفافیت و امکان حسابرسی خدمات مبتنی بر هوش مصنوعی، مشارکت بیشتر و امنیت دارایی در دیفای را ارتقا میدهد.
مقیاسپذیری و تعاملپذیری: گام بعدی زیرساخت کیف پول برنامهپذیر
افزایش برنامهپذیری والتها تنها به ارتقاء امنیت دیفای محدود نمیشود؛ بلکه راهحلی برای یکی از بزرگترین چالشهای فنی دیفای یعنی پراکندگی میان زنجیرهها و پروتکلهاست. نبود استاندارد جهانی برای مدیریت مجوزها، هرگونه هماهنگی اتوماسیون میان زنجیرهها را پیچیده میکند. ظهور پروتکل واحد مدیریت کلید و همگامسازی مجوزها، میتواند زمینهساز یک اکوسیستم تعاملی عاملهای هوش مصنوعی شود.
با رشد تقاضای نهادی برای دیفای، اتوماسیون امن دیگر یک گزینه نیست، بلکه به ضرورت تبدیل شده است. هیچ سرمایهگذار حرفهای یا نهاد مالی بدون کنترلهای دقیق و قابل تایید، مدیریت اموال خود را به عاملهای AI نمیسپارد. همزمان با جایگاه فزاینده اثباتهای دانایی صفر (ZKP) برای حریم خصوصی و انطباق، مجوزهای برنامهپذیر والتها، استاندارد نوین امنیت دیفای در عصر هوش مصنوعی خواهند شد.
جمعبندی: آینده دیفای وابسته به اتوماسیون ایمن و برنامهپذیر است
شاید برخی معتقد باشند نباید به هوش مصنوعی اختیار تصمیمات مالی را داد. اما معامله الگوریتمی و اتوماسیون مدتهاست در امور مالی سنتی رواج دارد. دیفای، از این قاعده مستثنی نیست، بلکه هنوز زیرساخت بالغ و امن برای گسترش چنین تحولی را ندارد. اگر جامعه رمز ارز قصد دارد ارزشهایی چون شفافیت و حاکمیت کاربر را حفظ کند، باید بنیادهای نوینی بسازد که هدایت و محدودسازی عاملهای AI را در چهارچوبهای اخلاقی و عملی تضمین کند.
این مسیر با بازتعریف کیف پولها، هم به عنوان سیستم عامل و هم واسط کاربری اقتصاد خودگردان و چندزنجیرهای آغاز میشود. دیفای در آستانه دوران تحول خودکار قرار دارد؛ چالش اصلی پیش رو، تبدیل عاملهای AI به ابزارهای قابل اعتماد برای کاربران و نه منبع ریسک برای زیستبوم رمز ارز است.
نظر شما درباره تکامل دیفای با عاملهای هوش مصنوعی چیست؟ نظر خود را به اشتراک بگذارید.

نظرات