رد شایعات شکایت وینترموت علیه بایننس پس از سقوط ۱۱ اکتبر

مؤسس وینترموت شایعات شکایت پس از سقوط ۱۱ اکتبر را رد کرد

اوگنی گاووی، بنیان‌گذار و مدیرعامل شرکت مارکت میکر وینترموت، به‌صورت علنی ادعاهای منتشرشده در فضای آنلاین را که مدعی طرح شکایت از صرافی بایننس پس از زیان‌های ناشی از سقوط دسته‌جمعی بازار در ۱۱ اکتبر بودند، مردود اعلام کرد. در پستی که در چهارم نوامبر منتشر شد، گاووی تأکید کرد که وینترموت به‌طور عادی فعالیت می‌کند و برنامه‌ای برای اقدام حقوقی علیه بایننس ندارد. این واکنش مدیرعامل در میانهٔ تحلیل‌ها و گمانه‌زنی‌ها پیرامون نقش ارائه‌دهندگان نقدینگی و ریسک‌های صرافی‌ها در رویدادهای پراکندگی قیمت و لیکویید شدن گسترده قرار گرفت.

چه چیزی شایعات را شعله‌ور کرد

گمانه‌زنی‌ها از زمانی آغاز شد که حسابی تحلیلی به نام WhalePump Reborn با حدود ۱۴ هزار دنبال‌کننده رشته‌توییتی منتشر کرد و ادعا کرد وینترموت قصد دارد از بایننس شکایت کند، به این استناد که این مارکت میکر مبالغی «صدها میلیون دلاری» در جریان فروش ۱۹ میلیارد دلاری بازار از دست داده است. در این رشته‌توییت هشدار داده شد که اگر چانگ‌پنگ ژائو، بنیان‌گذار بایننس، از جبران خسارات بازار میکرها امتناع کند، اوضاع می‌تواند وخیم شود و حتی از فروپاشی FTX به‌عنوان مقایسه‌ای برای پیامدهای بالقوه نام برده شد. این نوع گمانه‌زنی‌ها وقتی در شبکه‌های اجتماعی پخش شد، باعث افزایش تمرکز رسانه‌ها و تحلیل‌گران بر نقشِ همبستگی بین نهادها و مکانیزم‌های حاشیه‌ای (margin) در صرافی‌ها شد.

گاووی به‌طور مستقیم به همان رشته‌توییت پاسخ داد و این اتهامات را «نمایش» (larp) خواند و تأکید کرد که وینترموت قصد طرح دعوا ندارد. او به پستی پیشین خود که بلافاصله پس از سقوط منتشر کرده بود استناد کرد و گفته بود شرکت «کاملاً سرحال و کسب‌وکار طبق روال عادی» است. این تلاش برای شفاف‌سازی بخشی از تلاش گسترده‌تر برای حفظ اعتماد مشتریان، همتایان تجاری و نهادهای نظارتی در مواجهه با اخبار نادرست و تحلیل‌های کم‌اطمینان بود.

اتهام قراردادهای عدم افشا و هماهنگی میان بازارسازان

حساب WhalePump Reborn بعدها پیشنهاد داد که ممکن است گاووی در صورت درخواست دریافت غرامت، قرارداد عدم افشا (NDA) با بایننس امضا کرده باشد و ادعا کرد وینترموت با سایر مارکت میکرها در حال هماهنگی برای اقامه دعوا است. گاووی هر دو اتهام را رد کرد و تضاد بیانی میان ادعاهای عمومی و اظهارات رسمی افراد در معرض توجه عموم را تشدید کرد. چنین اتهاماتی، حتی اگر پایهٔ حقوقی نداشته باشند، می‌توانند اثرات قابل‌توجهی بر اعتبار و روابط بین‌طرفی در اکوسیستم لیکوییدیتی داشته باشند—به‌ویژه زمانی که ریسکِ طرفِ مقابل (counterparty risk) در اوج نوسان قرار دارد.

آنچه درباره زیان‌های وینترموت می‌دانیم

گاووی تصدیق کرده است که وینترموت در جریان سقوط ۱۱ اکتبر با لیکوییدیشن‌های غیرمعمول روبه‌رو شده و در مصاحبه‌ای با پادکست The Block اعلام کرده بعضی پوزیشن‌ها در قیمت‌هایی «کاملاً مضحک» لیکویید شده‌اند. با این حال، او رقم دقیق زیان شرکت را افشا نکرده و روشن نیست آیا بایننس به‌طور مستقیم وینترموت را جبران کرده است یا خیر. عدم انتشار ارقام مشخص، شکاف اطلاعاتی ایجاد می‌کند که تحلیلگران زنجیره‌ای (on-chain analytics) و ناظران بازار سعی می‌کنند با بررسی جریان‌های دارایی و دفعات تراکنش‌ها آن را پر کنند.

تحلیل‌های عمومی زنجیره‌ای نشان می‌دهد که وینترموت پیش از سقوط حدود ۷۰۰ میلیون دلار به بایننس منتقل کرده بود و این مارکت میکر به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأمین‌کنندگان نقدینگی این صرافی شناخته می‌شود. موقعیت چشمگیر چنین ارائه‌دهنده نقدینگی‌ای باعث شده بررسی مکانیک‌های سقوط و علل لیکویید شدن‌های گسترده در صرافی‌ها با دقت بیشتری دنبال شود. پرسش‌های اصلی شامل این است که چگونه ساختار حساب‌های یکپارچه (Unified Account)، اوراکل‌ها و تطبیق قیمت‌ها در شرایط ناپایدار بازار عمل کردند و آیا ضعف‌هایی در طراحی یا پیاده‌سازی وجود داشت که سوءاستفاده‌گران توانستند از آن بهره ببرند.

مکانیک‌های مشکوک پشت سقوط بازار ۱۱ اکتبر

چندین ناظر صنعتی، از جمله Wu Blockchain، پیشنهاد کرده‌اند که سقوط ممکن است توسط یک اکسپلویت یا اقدام هماهنگ آغاز شده باشد که از آسیب‌پذیری در سیستم مارجین حساب یکپارچه بایننس سوء استفاده کرده است. این رویداد هم‌زمان با پنجرهٔ تعدیل قیمت اوراکل صرافی رخ داد، زمانی که منتقدان می‌گویند فرصتی برای دستکاری قیمت‌های درون زنجیره‌ای فراهم شده تا موجی از لیکوییدیشن‌ها راه بیفتد. این تئوری‌ها به‌دلیل شناسایی الگوهای غیرعادی در جریان‌های معاملات، جهش‌های ناگهانی در اسپردها و رفتارهای نامتعارف نقدینگی تقویت شده‌اند، ولی برای اثبات قطعی نیاز به بررسی فنی، داده‌های ثبت‌شده و احتمالاً اطلاعات داخلی است.

تحلیلگران ریسک و مهندسان پروتکل بر این نکته تأکید دارند که مکانیزم‌های اوراکل، نحوهٔ محاسبهٔ قیمت مرجع و زمان‌بندی به‌روزرسانی‌ها می‌توانند در شرایط فشار بازار به نقاط آسیب‌پذیر تبدیل شوند. اگر سیستم مارجینِ یکپارچه قیمت یک دارایی را چند لحظه دیر یا با تاخیر قابل توجهی بازتاب دهد، این اختلاف می‌تواند محرکی برای ایجاد لغزش (slippage) و اجرای خودکار واگذاری پوزیشن‌ها (forced liquidations) به‌صورت زنجیروار باشد.

واکنش بایننس و پرداخت‌های صنعت

بایننس گزارش داده که ۲۸۳ میلیون دلار به معامله‌گران پرداخت کرده است پس از اینکه دارایی‌هایی مانند Ethena USDe، wBETH و BnSOL دچار از هم‌گسیختگی شدید (depegging) شده بودند. برآورد کل زیان‌های محقق‌شده از حجم معاملات ۲۴ ساعته در بازارهای متاثر بین ۵۰۰ میلیون تا ۱ میلیارد دلار اعلام شده است. علاوه بر این، بایننس ابتکار جبران خسارت گسترده‌تری به میزان ۴۰۰ میلیون دلار را اعلام کرد که شامل تسهیلات وام کم‌بهره ۱۰۰ میلیون دلاری برای کاربران سازمانی بود تا به آن‌ها در بازگشت به فعالیت معاملاتی کمک کند.

اگرچه اقدامات تسکینی عمومی بایننس شامل طیف وسیعی از معامله‌گران و ابزارهای متاثر شد، گزارش‌ها هنوز تایید نکرده‌اند که آیا این صرافی مستقیماً وینترموت را جبران کرده است یا خیر. با توجه به نقش کلیدی وینترموت به‌عنوان یک ارائه‌دهنده نقدینگی در بایننس، این پرسش به نقطهٔ تمرکز در بحث‌ها درباره ریسک صرافی، مواجههٔ مارکت میکرها و حمایت طرف مقابل در زمان‌های نوسان شدید تبدیل شده است. نحوهٔ مدیریت جبران و شفافیت در اعلام حمایت‌ها می‌تواند معیار مهمی برای سنجش توانایی صرافی‌ها در کنترل بحران باشد.

صنعت چه چیزهایی را زیر نظر دارد

شرکت‌کنندگان بازار و ناظران به چند دلیل به‌دقت عواقب این سقوط را دنبال می‌کنند. اول اینکه این رویداد ضعف‌های احتمالی در ساختارهای مارجین و حساب‌های یکپارچه را برجسته کرد و توجه را دوباره به قابلیت اطمینان اوراکل‌ها و یکپارچگی فیدهای قیمتی جلب نمود. دوم اینکه حادثه پیوستگی بین ارائه‌دهندگان نقدینگی، صرافی‌ها و محل‌های معاملاتی را نشان داد و چگونگی انتقال فشار از یک نقطهٔ شبکه به نقاط دیگر در اکوسیستم کریپتو را نمایان ساخت.

برای مارکت میکرهایی مثل وینترموت، اعتبار و تداوم عملیات حیاتی است. تکذیب‌های علنی گاووی به‌نظر می‌رسد با هدف آرام‌کردن همتایان و مشتریان انجام شده باشد تا از انتشار اطلاعات نادرست که می‌تواند در فعالیت‌های تامین نقدینگی اختلال ایجاد کند، جلوگیری شود. با این وجود، نبود شفافیت در مورد رقم دقیق زیان‌ها سوالاتی دربارهٔ اثرات بر ترازنامه و پیامدهای بلندمدت برای عرضهٔ نقدینگی در صرافی‌های متمرکز و بازارهای دیفای باقی می‌گذارد.

ناظران ریسک و تنظیم‌گران دولتی نیز این رویداد را به‌عنوان یک نمونهٔ عملی از خطرات سیستمیک بالقوه در بازارهای دیجیتال ارزیابی می‌کنند. نتیجه‌گیری دربارهٔ اینکه آیا نیاز به تغییرات ساختاری در قوانین مارجین، الزامات گزارش‌دهی یا پروتکل‌های اوراکل وجود دارد، به‌نوعی بستگی به اطلاعات تکمیلی و افشای بیشتر از سوی بازیگران اصلی دارد.

جمع‌بندی برای معامله‌گران و نهادهای کریپتویی

سقوط ۱۱ اکتبر اهمیت مدیریت ریسک قوی، تنوع کانال‌های نقدینگی و بررسی دقیق مکانیزم‌های مارجین صرافی‌ها را برجسته کرد. معامله‌گران باید به رصد رفتار اوراکل‌ها، جریان‌های درون‌زنجیره‌ای و بیانیه‌های رسمی از سوی صرافی‌ها و مارکت میکرهای بزرگ ادامه دهند. این شامل پایش تغییرات در ساختار حساب‌ها، محدودیت‌های مارجین و هرگونه اعلان فنی دربارهٔ اصلاحات احتمالی در سیستم‌های پردازش سفارش و محاسبهٔ قیمت مرجع است.

در حالی که داستان پیچیده سقوط ادامه دارد، اعلام‌های روشن از شرکت‌های متاثر و ابتکارات ترمیمی شفاف از سوی صرافی‌ها برای بازیابی اعتماد در شرایط ناپایدار ضروری خواهند بود. برای نهادها و سرمایه‌گذاران نهادی، بازنگری در پروتکل‌های مدیریت ریسک، سناریوهای شبیه‌سازی بحران و سیاست‌های ارتباطی در مواقع اضطراری می‌تواند از جمله درس‌های کلیدی باشد.

فعلاً مدیرعامل وینترموت بارها اعلام کرده شرکت پایدار است و ادعاهای مربوط به طرح شکایت علیه بایننس را رد کرده است. در حالی که مناقشهٔ گسترده‌تر بازار بر سر علل سقوط و کفایت پاسخ صرافی‌ها ادامه دارد، ناظران صنعت منتظر افشای اطلاعات بیشتر از سوی هر دو بازیگر اصلی، وینترموت و بایننس، خواهند بود. روشن شدن جزئیات فنی درباره مکانیزم‌های لیکوییدیشن، نقش اوراکل‌ها و هر گونه پرداخت یا توافق طرفینی می‌تواند مسیر بحث‌های آینده را تعیین کند و در بهبود چارچوب‌های نظارتی و عملیاتی صنعت موثر باشد.