آقازاده‌ها و قماربازی با دست‌های کاملا تمیز

«دانه درشت های قمارباز»، «گردن کلفت های اقتصادی »و« آقازاده های مرفه بی درد» سالهاست که روی میز اقتصاد کشور قمار می زنند.

این جماعت هر چند وقت بساط قمار خود را  در گوشه ای از این میز پهن می کنند و با کشاندن مردم به  بازی شوم خود میز بازی را طوری می چینند که برنده نهایی آنها هستند و بازندگان هم مشتی مردم درمانده که به دنبال کورسویی برای گریز از فقر این قمارخانه اختصاصی را انتخاب کرده اند.
حرفه ای ها به واسطه سالها استمرار قمار اقتصادی و کسب مهارت های تقلب به شدت متبحر شده اند و وزن ثروت پشت دستشان هر میز قماری را به سمت آنها کج می کند و پولها را به جیب آنها سرازیر می کند. پیش از شروع روایت باخت با ترک میز قمار، بازاری موازی را برای ادامه سوداگری فریبکارانه خود انتخاب می کنند. اسلحه آنها برای فریب مردم، ژست های مصنوعی و قیافه های حق به جانب است و ادعای پوچ ضرر و زیان برای سبد پرتفوی چند صد میلیارد تومانی و به همین خاطر است که مردم ناآگاه،درمانده و مالباخته در تشخیص مقصر از کف دادن سرمایه های خود ناتوان می مانند و یقه کسانی را می چسبند که کمترین جرم را هم در ضر و زیان آنان مرتکب نشدند.
از اواسط سال 98 تا  مرداد 99 بساط قمار این سوداگران سرمایه و اعتماد مردم به مدد تبلیغات کاذب و بهره گیری از کانال های متعدد فضای مجازی در بورس، پهن شد و تا جایی که جا داشت خوردند و چاپیدند و سهم پروژه کردند. زیر و روکشیدند و بعد هم اصل سرمایه و سود سرشار را برداشتند و رفتند تا دامان یک گوشه دیگر اقتصاد به سودای قماری دیگر، آلوده کنند.
سوال بی جواب امروز همه و بخش حیرت انگیز ماجرا این است که  جزییات حیله های قمار و آمار تک تک ترفندهای کلاهبرداری هایشان در سیستم بورس ثبت شده و به آسانی قابل پیگیری است اما دریغ از ذره ای عکس العمل «داروغه بورس» که خودش تمام خلاف ها را به لحظه دیده است و همچنان دارد سوت می زند.
از ما نشنیده بگیرد اما عقل سلیم می گوید این سکوت سنگین و بی تفاوتی محض ناظر بازار در برابر این حجم از تقلب و فریب هیچ توجیهی ندارد مگر اینکه این داروغه هم از سر کیسه قمار به نوایی رسیده باشد و به قول قماربازها «شیتیل چشمگیری» کامش را شیرین کرده باشد.